دوره‌ای در معجزات | ۴ تیر ۱۴۰۴
۴ تیر ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
هیبت باید مختص به مکاشفه باشد، که به طور کامل و صحیح در مورد آن صدق می‌کند.آن برای معجزه مناسب نیست زیرا حالت هیبت، عبادت‌وار است، به این معنا که یکی از درجهٔ پایین‌تر در برابر آفریدگارش ایستاده است.تو یک آفرینش کامل هستی، و هیبت را تنها در حضور آفریدگار کمال باید تجربه کنی.بنابراین معجزه نشانه عشق در میان همتایان است.همتایان نباید در هیبت یکدیگر باشند زیرا هیبت دلالت بر نابرابری دارد.بنابراین آن یک واکنش نامناسب به من است.یک برادر بزرگتر به خاطر تجربهٔ بیشترش شایستهٔ احترام است، و برای خرد بیشترش شایستهٔ اطاعت.او همچنین شایستهٔ عشق است چون یک برادر است، و شایستهٔ وفاداری است اگر خود وفادار باشد.تنها وفاداری من است که من را شایستهٔ وفاداری تو می‌سازد.چیزی در مورد من وجود ندارد که تو نتوانی به دست آوری.من چیزی ندارم که از جانب خداوند نباشد.تفاوت میان ما اکنون این است که من چیز دیگری ندارم.این من را در حالتی قرار می‌دهد که در تو تنها بالقوه است.
